Czytamy sobie historię Bizancjim Johna Juliusa Norwicha. 1200 stron o historii cesarstwa - czyli prawie jedna strona na rok. Później Norwich dopisał skróconą wersję swojego dzieła - tylko 300 stron.
A w typowym podręczniku historii powszechnej Bizancjum zajmuje może jeden rozdział. Co oznacza: jedno zdanie na kilkanaście lat.
Nasunęło to nam taka myśl: Gdy za ileś tam lat ktoś będzie pisał historię Europy i napisze w niej rozdział o Polsce - to jak w jednym - dwóch zdaniach podsumuje okres po uzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1989? Czy będzie pisał o Kaczyńskich, Tusku, Smoleńsku, oraz tym pajacu z kolczykami i końskim ogonem? Czy też zauważy coś innego, czego nie zauważamy dzisiaj?
Myśleliśmy i myśleliśmy i wymyśliliśmy. Naszym zdaniem przyszły podręcznik historii lata po 1989 podsumuje tak:
"Po obaleniu komunizmu Polska dokonała spekatularnego odrodzenia gospodarczego. Niestety, ówczesne, wywodzące się z antykomunistycznej opozycji elity polityczne okazały się być złożone z ludzi pozbawionych większej wyobraźni, którzy błędnie ocenili iż zagrożenie dla niepodległości może przyjść tylko ze strony Rosji - i nie zauważyli niepokojących zmian jakie zaczęły wówczas mieć miejsce w Europie Zachodniej. W konsekwencji pozostalili Polskę zupełnie nieprzygotowaną na zagrożenie dla wolności, które nadejść miało z zachodu...".
