Zwykle gdy piszemy, że ten i ów ktoś wybitny "odszedł" mamy na myśli: "umarł". Bardzo rzadko zdarza się aby taki ktoś, uważany za wybitnego, nagle oświadczył, że ma dość, jest zmęczony i odsunął się w cień - a ludzie pisali, że to wielka szkoda.
Właśnie coś takiego miało miejsce: Thomas Sowell, ekonomista z Instytutu Hoovera przy Uniwersytecie Stanforda, bardzo znany ze swoich regularnych komentarzy w mediach ogłosił, że rezygnuje, przestaje pisać i wycofuje się z życia publicznego - bo jest zmęczony i ma dość i chce się zająć fotografią. A nade wszystko - ma już 86 lat.
Ten ostatni punkt nas zaszokował - bo choć czytaliśmy Sowella odkąd pamiętamy - to nie zdawaliśmy sobie sprawy że juz jest taki stary. No, przy nas to nadal młodzik, ale jednak.
Sowell jest teraz żegnany w prasie jak Ameryka długa i szeroka. Nawet krytycy, którzy go serdecznie nienawidzili, zdobyli się na wypichcenie kilku ciepłych słów.
Patrząc z perspektywy wydaje nam się, że to wielka szkoda, że Sowell nie został na stare lata politykiem, nie startował do Kongresu. Ameryka wyszłaby na tym lepiej gdyby to on, a nie Obama, został pierwszym murzyńskim prezydentem.
